ÖYLE dedi âşık seslenirken, birikmiş sevdam… Hemen cevap veremedi. Düşündü. Düşündükçe sevindi, gönendi. Aydınlandı gözleri. Ne güzelmiş dedi sessizce; birikmiş sevdam. Hayatın hasretle karıldığını, sevdanın özlemle yoğrulduğunun en güzel ifadesi gibi geldi kendisine. Birikmiş sevdayım ben senin gönlünde… Eksilmeyen. Bundan öte söz olur mu dedi. Bundan ileri hediye olur mu? Sende benim birikmiş sevdamsın. Hiç …
GÖZLERİMDEN yaş akıyordu dedi âşık… Devam etti. Evet, benim gözlerimden akıyordu ama bunlar onun gönlünün ritmik rahmet damlacıklarıydı. Onun derken öyle naifti ki… İsmini anıp dudakları arasında onu örselemek istemiyordu. Onun yeri gönlüydü zira. Oranın sultanıydı. Efendisiydi. Yine de yanında olmak istiyordu. Onun gözleriyle beraber göz kırpmak istiyordu. Kirpikler aralarında bir âhenk oluştursun istiyordu. Biri …