NE zaman yârini düşünse kalbim diyordu. Ah kalbim diyordu. Gerçi yârinden cüda bir anı yoktu. Her an, her dem kalbini kalbiyle demlerdi. Gülüşünü her daim kendi yüzüne yerleştirir onun gibi gülerdi. Bakışı onun bakışı, konuşması onun konuşması gibiydi. Dem be dem, her an yaşadığı buydu. Ama yine de arada “Kalbim…” diye seslenirdi. Duyanlar kalbinde bir …
BİR bulut geçeği gibi olmasın… Kısa süren hafif bir yağmur değil istediğim sevdiğim… Yağmur mu? Yağmalı… Sicim gibi yağmalı. Yağdığını hissettirmeli. Her yeri suya doyurmalı. Kandırmalı. Ama fırtınasız, boransız… Sen bana yağ sevdiğim. Sicim gibi. Ben sen yağmurlarınla her dem ıpıslak kalayım. Kısa süren yağmur olmasın. Sen hep bana yağ. Bir tek bana!.. 24.05.2017