HAYRET etmiştim ilk duyduğumda. Herkes onu bu şekilde çağırıyordu. Bir hikâyesi olduğu belliydi ama bilen yoktu. Dik yürüyordu ama bu gururlu bir yürüyüş çağrışımı yapmıyordu insanda. Buna ne denebilir diye bir tanım aradığımda aklıma ilk düşen kelime vakur oldu. Evet vakurdu. Kibirden eser yoktu. Tanıdıkça kendisini hükmümde yanılmadığımı anladım. Sözü eğip bükmüyordu ama kırıcı da …
MEVSİM Sonbahara dönmüştü. Yazdan çokça hoşlandığım söylenemezdi ama bu mevsimi severdim. Küçüklüğümden beri yüreğime ne de çok çağrışımları olurdu Sonbaharın… Sonbahar son mudur mesela? Kime sondur, neler için sondur? Son diye bir şey var mıdır mesela? Bizim son dediğimiz hususlar belki de başlangıç idi. Kim bilir? Şöyle de düşünebiliriz belki. Başlangıçlar içinde bir son barındırdığı …