ÖZ özler özünü. Göz gözler gözünü. Hasretlenmek bir yaşama emaresidir. Zor mu, evet zordur. Ama ne yaşadığının, ne hissettiğinin altını çizmektir. Sağlamasını yapmaktır. Bir de yan yana iken özlemek vardır ki; gerçek ruh titreşimleri budur. Özlemek toprağın yanması gibidir. Suya hasret oluşudur. Özlemek kupkuru iken sevda açmaktır çiçek çiçek… Canın cana can oluşudur özlemek. Özün …
Gülümseyelim. Gülümsemek gülleri kuşanmak gibidir. Papatyalardan başımıza taçlar giymektir gülümsemek. Gül gibi olanların gülümsemesi kalbi aydınlatır. Kalbi aydınlanmış olanın ruhunda kandiller yanar. Özü, sözü, bakışı, gülüşü, dokunuşu kısacası her şeyi güzellik pırıltısı taşır. Sen benim gülümsün. Gülümsememsin. Seninle yudumladığım her gün gül kokar. Bugün ‘Dünya Gülümse Günü’ imiş. Ne deyim kutlu olsun gününüz. Ben bir …