ÖYLE gönül alıcı konuşuyordu ki onu anarken içinden ‘Bal dillim’ diyordu. Onun bal dili yüreğini onarıyordu. Sessizliğinde ses idi onun için. Gecenin karanlığına düştüğünde onu hatırına getiriyordu. Ve hemen içi aydınlanıyordu. İç aydınlanınca dışın hiç hükmü kalır mı? O gündüzün yorgunluklarını, kendi iç telaşlarını ‘Bal dilli’si ile aşıyordu. Ne vakit ‘Bal dilli’si hatıra gelirse her …
HER şeyin hamı rahatsız eder. Olgunlaşmadan dalından koparılan meyveler hem tat vermezler hem de zarar verebilirler. Yüzümüzü buruştururlar. Dilimizdeki tat melekesini dumura uğratırlar. Tadımız tuzumuz kaçar kısacası. Bu husus sadece ham meyve için mi geçerlidir. Elbette hayır. Her hususta böyledir. Ham söz mesela… Sadra şifa olur mu? Susamışa serinlik sunar mı? Göz aydınlığı olabilir mi ham …