BİLİR MİSİN diye söze girdi, neyi efendim dedim. Yakar top oyununu diyerek devam etti.
Çok olmasa da çocukluğumda oynamışlığım var dedim. Çoğumuz oynamışızdır zaten, çocuklara özgü bir oyun dedim.
Yanılıyorsun diyerek cevapladı, yanılıyorsun. Yakar top oyununu nefsin emrine girerek asıl büyükler oynuyorlar. Ve çok can yakıyorlar.
Hiç bu açıdan bakmamıştım. Yakan top olarak da bilinen bu oyun aslında yetişmemiş yetişkinler tarafından sürekli oynanıyor.
Ve o kadar çok can alınıyor ki… Diğer adı da buymuş zaten. Can alma oyunu.
Oysa biz can olma, can sunma ile görevli değil miyiz? Onardıkça onarılmaz mıyız? Nedir bu can alma sevdamız?
Çocukluk dönemlerimizin bu güzel oyunu yetişkinler tarafından çoktan oyun olmaktan çıkarılmış ve bir savaş haline dönüştürülmüş. Sürekli ötekileştiren, aşağılayan, hakir gören, damgalayan toplar atılır olmuş. Bunlar yeterli görülmediğinde haset-fesat toplarıyla daha da ileri vuruşlar da yapılıyor ne yazık ki…
Demem o ki, usta haklı çıktı yine!
08.07.2019
