Uğur Canbolat

KARANLIKTIR yalan… Zifiri karanlık.
Düşme yalan karanlığına. Yalanın karanlığına düşen yerinde sabit kalamaz. Daima daha derinlere doğru kayar gider. İç içe geçen karanlıklar zindanına kadar devam eder bu.
Yalan karanlığı cehalet hastalığı ile beslenir. Gıdasını oradan alır.
Cehalet hastalığının pençesine düşen aynı zamanda karanlığa yaslanır. Karanlık sabit durmaz. Çekilir. Kişinin sonsuz uçurumlara, derelere yuvarlanması biraz da bu şekilde gerçekleşir.
Yalanın karanlığına sırtımızı dönelim.
Ve uzaklaşalım ondan. Üstelik hızlıca. Yoksa yalan ve karanlığın ortak avı olmaya devam ederiz.
Bizi buradan samimiyet kurtarır. İçtenlik ışığımız olur. İlmin irfan nuru kalbimize düşer. Yüzümüz aydınlanır. Gönlümüz kamaşmaya başlar.
Sonunda mı?
Sonunda hakikatle kucaklaşırız. Kendi hakikatimizle.
05.12.2018