PARADİGMAM tamamen çöktü. Yerle bir oldu.
Oysa tartışmayı ne çok severdim. Karşımdakinin söylediklerinden muhakkak tartışma çıkaracak, ortamı alevlendirecek, her kafadan bir ses çıkmasına vesile olacak elastikiyette bir yer bulur fitili ateşlerdim.
Büyük bir keyifti bu benim için.
Oysa bahsi geçen konuda yeterince bir bilgi ve belgeye sahip değildim. Hadi sen anlat demiş olsalar mevcut aktarımın yarısının yarısını bile asla derleyip aktaramazdım. Gel gör ki, yine de bu huyumdan vazgeçmezdim.
O güne kadar…
Bir değişimin başlangıcı olmuştu benim için. Çünkü söylenenleri dinleyebilmiş, ruhumla da işitebilmiştim. Söylenen sadece şuydu: Yaşanmayan tartışılır.
Sarsmıştı beni. Demek ki, şunca yıldır işin kabuğu etrafında dolanmış cevizin içine ulaşamamıştım. Dinlediklerimi anlayıp hayata yansıtmak yerine bir tartışma malzemesi nasıl çıkartırım merakıyla izlemiştim.
Yazık etmişim.
Yine de kendime kazanç sayabileceğim bir anlayış ürettim buradan, geç kalmış olsam da.
Din tartışma değil yaşamadır. Yaşanmayan tartışılır.
22.08.2019
