KÜÇÜK sayılmayacak bir bahçesi vardı. Uzun süren öğretim hayatında sıkıştığı zamanlar buraya kaçtığını söylerdi. İyi geldiğini, ferahladığını, nefes aldığını söylerdi. Gerçekten de öyleydi. Döndüğünde hem yüzünden hem de sohbetinden bunu anlardık. Kaç yıldır görmüyordum. Yolda rastladığım eski bir arkadaşım kendisinden selam getirdiğini söyledi. Gitmeyi kararlaştırarak ayrıldık ama araya yine epeyce bir zaman girdi. Telefonla hatırlatmasa …
CANIM bunumda dolaşıyordum. Taşmamak, dökülmemek için gayret sarf etmişsem de sonuç değişmemişti. Kime rastlamışsam bugüne kadar gördüklerinden çok farklı bir kişilik görmüşlerdi. Şaşırmadılar mı, şaşırdılar ama kimse beni üzecek bir davranışa girmediler, uzak durdular, dahası müsamaha gösterdiler. İtiraf edeyim onların bu iyi niyetleri beni söndürmek yerine ateşledi. Sınırları zorladım. Yetmedi, haddi de aştım. Yine de …