HENÜZ yeni gelmiştim işe. Elinde tuttuğu çayı ile çıkageldi. Bir selam vereyim dedim diyerek oturdu. Beklemiyordum. Bir sürprizdi bu. Bu tarz planlanmayan ani karşılaşmaları önemserim. Yüzünde tebessüm vardı. Gözleri de aynı coşkuyla eşlik ediyordu kendisine. Muhabbet kaynamaya başladı ve en son geldi kibir konusunda durdu. İnsanın en son üzerinden atabildiği duygu, baş olma, önde olma, …
ASIK suratla dolaşmayı marifet saydığım dönemlerdi. Ciddiyeti elden bırakmıyor her yanımdan akıyordu neredeyse. Bunu toplumda var olma biçimi olarak benimsemiştim. Küçüklüğümde gülmenin hafiflik olarak kulağıma fısıldanması ise bu durumu zaten perçinlemişti. Bu halimden mutlu değildim aslında ama kendimi avutuyordum. Sonraki yaşlarımda gülen bir arkadaşım oldu. Her şeye gülüyordu. Ben onun bu davranışından rahatlıyordum. Olumlu etki …