BÖYLE olanlar dinlenilmelidir. Kulaklar ki, besler bizi. Ağaç kökünden, insan kulağından sulanır. Bu sebeple nerenin suyunu aldığımıza dikkat etmeliyiz. Bulaşık, katışık sulardan geri duralım. Gür ve berrak sulara dönelim yüzümüzü. Bu sözler zihnimin kıvrımlarında bir melodi gibi dönüp duruyordu. Şükürler olsun ki, söz pınarlarım hep berraktı. Serinleticiydi. İnciten, kırıp döken, bunaltan, daraltan çeşmelere uzak durdum. …
KALMAK umuduyla gitmiştim. Yolum çok uzundu. Epeyce zahmetlere katlandım. Açlık ve susuzluk gibi yolcuyu yolundan eden hususlarda oldu elbette ama tahammül etmeyi bildim. Uykuyu da heybeme atmıştım. Herkes gibi bende severdim bir ağaç altında serinleten rüzgârın hafif okşamalarıyla uyumayı. Ne çare ki, menzil ulaşılmayı beklerdi. Yılmadım, umudumu yere düşürmedim. Ruhumda yanan kandili bir kez olsun …