YANILMA, sönmez. Küllenebilir belki ama hep varlığını korur. Korumalı da. Dünya hay huyu içinde duygu iniş çıkışları yaşarsın. Küsersin, kızarsın hatta. Kendini yasaklar koyarsın. Ateşi söndürmek için elinden ne geliyorsa yaparsın. Üzerine sular dökersin kova kova. Ve söndü zannedersin. Küllendiğini var sayarsın. Bir süre öyle gider. Tamam dersin artık söndü, külleri bile kalmadı. Hayır sönmez. …
GÖLGESİNDE yaşıyordum, hâlen de öyleyim. Bundan mutluydum ve yine öyleyim. O nereye giderse ben de oraya doğru seğirtirdim. Bu böyle devam edip gitti. Onun ses ve kelimeleri beni diriltiyordu sanki. Sesinde başka bir mânâ, kelimelerinde farklı bir kavrayıcılık sezilirdi. Bir ikramdı bu elbette. Aynı söz ve kelimeleri başkalarından işittiğimizde en küçük bir titreşime sebep olmazken …