NE ZAMAN dinlesem seni içimde beklenmedik durumlar meydana gelir. Rüzgârını hissederim. Küçük bir esinti sandığım nice kelimelerin içimde ne çok kanat çırpıyor, bir bilsen. Hayranlıkla bakıyorum o kanatların beneklerine, renklerine, desenlerine… Alıkoyamıyorum gözleri mi? Sonra mı? Sorma istersen sonrasını. Ya da sor, sor ki anlatayım. Seni sana aktarayım. Dilimden dökülsün senli cümleler. Eğer dersen zaten …
DUYGULU günler yaşamıştı. Heyecanı doruktaydı. Aradığı güvenli bir limandı. Kararlılıktı. Ne istediğini bilen ve bunu alan bir netlik yanlısıydı. Karşısındakinde bunların tümü vardı. Kendisine sen benim şemsimsin denildiğinde hayır demişti, hayır. Cümleyi tashih etmiş onu güneş kendisini ay olarak tanımlamıştı bu gönül sohbetinde. Kendisi ay sevdiği ise güneşti. Ben senden besleniyorum diyordu. Işığımı senden alıyorum. …