DUYGULU günler yaşamıştı. Heyecanı doruktaydı. Aradığı güvenli bir limandı. Kararlılıktı. Ne istediğini bilen ve bunu alan bir netlik yanlısıydı. Karşısındakinde bunların tümü vardı. Kendisine sen benim şemsimsin denildiğinde hayır demişti, hayır. Cümleyi tashih etmiş onu güneş kendisini ay olarak tanımlamıştı bu gönül sohbetinde. Kendisi ay sevdiği ise güneşti. Ben senden besleniyorum diyordu. Işığımı senden alıyorum. …
ONU ağlarken buldum. Çoğu defa ağlarken bulurdum. Tartıya koyacak olsam ağlaması ile gülmelerini kesinlikle ağlaması daha ağır gelirdi. Önceleri tam anlayamadım. Ağlamalarına üzülerek eşlik ediyordum. Ağlaşıyorduk karşılıklı. Mukabeleli bir ağlamaydı bu. Düet yapar gibiydik. İçinde dindiremediği bir ağrısının olduğunu düşünüyordum. Gizli kalmış ve kimselere göstermediği bir yanı vardı sanırım. Zamanla doğrusunu öğrendim. Bildiğim ağlamalar değildi …