BİR nasihatte bulunsan baba demiştim. Geçiştirdi. Israr ettim usulünce, bırakmadım peşini. Fırsatını bulduğumda da yineledim tabi. Aslında her sözü başa taç yapılacak cinstendi. Merkezden konuşuyordu. Sözleri bulaşık değildi. Kaynağından bulanmadan, kirlenmeden geliyordu. Uzun cümleler kurmazdı. Dinlenme merakı hiç yoktu. Yeri geldiğinde zuhur eden bir mânâ varsa söyleyip geçerdi. Özellikle dikkat çekmeye asla çalışmazdı. Bunu söze …
NUR yüzlü bir nineydi. Göçtü. Yükü hep güzelliklerle doluydu. Ne sırtına ne de gönlüne yaban bir şey almadı. O ağırlıktan yana değildi. Hafiflik isterdi. Kimseye de yük olmadı. Fazlalıklardan kendini arındıran başkalarına zahmet verir miydi hiç? O da vermedi. Belini dünya ile bükmedi. O zaman rükusunun da secdesinin de sahte olacağına inanırdı çünkü. Yüzü dışarıya …