ÇOK sevdiği belliydi her halinden… Onun için kurduğu cümlelerin sonunu Çiğdemim diye bitiriyordu. Bakışı mı sözlerinden etkili, sözleri mi bakışlarından ayıramazdım. Çok sonraları fark ettim. Özlemi taştığında yine Çiğdemim diyordu. Diyordu ve gözlerini yumuyordu. Bu durum bende bazı tereddütler de oluşturmuştu. Acaba diyordum, acaba görebileceği bir yakınlıkta olmasına rağmen bazı sebeplerle mi göremediğinden hasretini dışarıya …
UNUTMADIĞI nasihatlerden biriydi. Babaannesi az ama öz konuşanlardan biriydi. Dedesi ise bundan oldum olası şikâyet ederdi. Yer yer hep susuyorsun şeklinde suçladığı da olurdu. Babaannemse yüzünde ve alnındaki yılların acı ve tatlı hatıralarının haritası olan çizgileri yumuşatır gözlerini kısarak gülümserdi. Nadiren cevap verirdi. O cevapsa yine standarttı. El hanımını çok konuştuğu için şikâyet eder sense …