EMİN adımlarla etrafı kavaklarla dizili olan bahçeyi adımlayıp duruyordu. Ne kadar zamandır devam ediyordu bilmiyorum. Dudakları kıpır kıpırdı. Sürekli bir şeyler okur gibiydi. Telaşsızdı. Dingindi. Bir tatmin olmuşluk hâli seziliyordu uzaktan. Nasıl merak ettiğimi anlatamam size. Ama duyamıyordum. Önce cesaret edemedim ama sonra kendimi ikna ettim ve fırsat bularak yaklaştım. Mümkün olduğunca dikkatini dağıtmamaya çalışıyordum. …
DENİZİN kıyısına oturmuş konuşuyordu. Kimlerle mi? Köpüklerle… Hem de ne konuşma. Çok koyu bir sohbetin içindeydi. Her kabarcığı tek tek tanıyor gibiydi. Sanki onlara isimler vermişti. Köpükler diye hepsini tek kelimede zikretmek olmaz diyordu. Onların da bir kimlikleri, bir şahsiyetleri olmalı. İsimleri olmalı. Bu isimlerle çağrılmalılar. Eğer sadece baş gözüyle bakmıyorsan köpüktür, köpürür gider diye …