ONDAN başkaca söz işitilmezmiş. Ne sorsanız idim dermiş. İn mi, cin mi ne olduğunu kimseler anlamamış. Hayatını öylece yaşayıp gitmiş. Ömrün yokuşunu hızlı indiği zamanlardan birinde kendisi gibi bir garip âdem ile tanışmış. “Ehl-i dil birbirini bilmemek insaf değil” deyivermiş gelen derviş. Vücut yorgun, dil harap, gönül yangın yeri… Demesem olmaz, desem hiç olmaz diye …
BEN zaten hep sana gelirim. Ne çok anlatacak şeyim var, ah ne çok! Ne düşünüyorum biliyor musun? Bilmiyorsun elbet. Nereden bileceksin ki! O kadar fazla ki, anlatacaklarım nereden başlayacağımı bilmiyorum. İnan. Kediden mi başlasam diyorum. Hani sevmeye doyamadığımız. Sevdikçe kendine gelen kediyi. Acaba diyorum ben sana kediyi nasıl sevdiğimi anlatırken içimdeki seni nasıl sevdiğimi de …