NE zaman yârini düşünse kalbim diyordu. Ah kalbim diyordu. Gerçi yârinden cüda bir anı yoktu. Her an, her dem kalbini kalbiyle demlerdi. Gülüşünü her daim kendi yüzüne yerleştirir onun gibi gülerdi. Bakışı onun bakışı, konuşması onun konuşması gibiydi. Dem be dem, her an yaşadığı buydu. Ama yine de arada “Kalbim…” diye seslenirdi. Duyanlar kalbinde bir …
EVET içimin içini dolaştım senle… Hadi uzaklara gidelim, götür beni demiştin de ben uzak bilmem sevdiğim demiştim ya sana. Yine de uzaklara gitmek için çıktık yola. Elin elimdeydi hani. Gözün gözümde. Elin ne hükmü kalır, gönlün gönlümdeydi. Gözün Ne hükmü kalır, canın canımdaydı. Yine de çıktık yola. Az gittik, üz gittik. Birde ne görelim? Gide …