ANA nehirden akıp gelen farklı bilgi arklarıyla beslenmekteyiz hepimiz. Aynı kaynağın özünü teşkil ettiği, özelliklerini barındırdığı halde geçtiği coğrafi şartlara göre kısmen aldığı şekil ve renkler sebebiyle de kavga edip durmaktayız. Bu anlayış bizleri kalkındıran, onaran, inşa eden eleştiriden kopararak yıkan, dağıtan, savrulan bir davranış biçimine itiyor. Benim rengimde olmayanın olmasına gerek yoktur gibi fıtrata …
EY GÖNLÜMDE esen rüzgâr, nice vakit seni beklemiştim… Bir başıma… Tenhalarda hep seni hissetmek, serinliğine teslim olmak istemiştim. İşte geldin. Ne de iyi ettin. Es, durmadan es. Telafi et geç kalmışlığını… Serinlet ruhumu, in hücrelerime kadar. Ey gönlümde esen rüzgâr, gitme artık… Ve durma, her daim es. 19.08.2019