HEMFİKİR

SEVİYORLARDI birbirlerini… Öyle böyle bir muhabbet değildi bu. Delicesineydi. Günde kaç kez konuşurlardı kendileri bile bilmezdi bunu. Zira her fırsat değerlendirilirdi. İhtilaf edip tartıştıkları konu yok gibiydi. Belki de ben duymadım, bilmiyorum. Her hususta birbirini destekleyip yüreklendiren başka bir çifte bugüne kadar tanık olmuş değildim. İlkti bu. Bir isim koymak geldi aklıma, ne olabilir diye …

SECDELİ ARİF

ÖYLE derlerdi. Herkes onu böyle ünlerdi. Arif ismi miydi yoksa sıfatı mı bilemedim önceleri. İlerleyen zamanlarda karar verdim. Arif onun ismiydi ama artık sıfatı da olmuştu. Çocuk yaştan itibaren böyleymiş. Başka bebekler kundakta sırt üstü yatarken o bundan rahatsız olup ağlarmış. Pozisyonunu değiştirdiklerinde susarmış ancak. Yaşıtları dışarıda oynayıp çocukluklarını yaşayarak gününü gün ederlerken o her …