DİLİNDE zikri bu olmuştu. Birkaç cümlede bir tekrarlıyordu. Örtmez güzelliğini gece. Gece örterdi oysa. Saklardı. Gözlerden uzak tutardı çoğu şeyi. Aklıma bir soru takıldı. Dilinde bu cümle bu kadar güçlü dile geliyorsa gönlü nasıldı acaba? Gece kimi güzellikleri örterdi. Eksikleri, kusurları örttüğü gibi. Peki, gönül güzelliğini ne örtebilirdi ki? Gece buna muktedir miydi? Cevabı yine …
YOK, kötü bir şey değil bu. Aksine iyi, çok iyi hatta. Bir kabına sığmama hâli yaşıyorum ne zaman aklıma düşsen… Düşlerim renkleniyor, canlanıyor. Bir çoğalma yaşıyorum seni ne vakit düşünsem ama bu kesret değil, bereket. Gönlümün bereketisin. Şükür. Bir kabarma, çevreyi istila etme, yıkıp geçme eylemi değil anlattığım. İnan buna. Bu bir imar çalışması, inşa …