NASIL oluyor bu demeyin, oluyor. Çokça gerçekleşiyor üstelik. Bir nevi atalet sendromuna yakalanıyoruz. Bizimle ilgili etkilemek üzere söylenen ezber cümleleri üstümüze alıp içselleştiriyoruz. Bununla da kalmıyor ömür boyu tekrar ediyoruz. Bizi bir kutuya sığdırmak isteyenlere boyun eğip kabulleniyoruz. Oysa bu mümkün değil. Duygularımız hangi sandığa sığabilir? Ya fikirlerimiz? İçimizde doğan ilhamlar kutulara hapsolabilir mi? Olamaz …
BAŞINDAN büyük hâdiseler geçmişti. Hayatı boşuna yaşayanlardan değildi. Düşüncelerini duyguya dönüştürmüş buradan da sonuca götüren davranışlar geliştirmişti. Kısacası hayatın hakkını verenlerdendi. Vaktiyle aşka düştüğünü de belirterek akıl almak için gelen gence nasihatlerde bulunuyordu. Dikkatimi ilk çeken şey kendisi üzerinden anlatmasıydı. Bu muhatabını incitmemek için seçilen iyi bir yöntemdi. “Sevdin ama nasıl sevdin, buna bakmalısın” demişti. …