YOL yorgunuydu. Taşıdığı kendisiydi. Beraberin başka neler taşıyordu diye sorarsanız anlatır ki, sabahlar yetmez dinlemeye. Zihni mahşer gibiydi. Onlarca fikri barındırıyordu. Bunlardan eksiltmeye gitmiyordu, kıyamıyordu. Tersine sürekli ilaveler yapıyordu. … YOL yorgunuydu. Taşıdığı kendisiydi. Yolculuk sırasında aklına yeni fikirler yeni kabuller girmişti. Kalbineyse bambaşka duygular konmuştu mavi kelebekler gibi. Saklanmış, üzeri bastırılmış ve kimseler bilmesin …
İnsanın sanata ilgisini kendisinin insanlaşma süreciyle olan ilgisi ve bağı olarak düşünürüm. Kişinin kendisini bulması, merkezlenmesi, ifrat ve tefritten azade bir şekilde dengeye gelerek kendi hakikati ile tanışması sanata dolayısıyla hayata olan bağlarıyla yakından ilişkilidir. Elbette meşakkatli bir yoldur ve menzil uzundur. Ancak yolun da kendisini beklediğinin bilincine erişenler bu yolu gönül tınıları bir olan …