UĞUR CANBOLAT TOYDUK, kiminle nasıl bir ilişki kurulur ve bu ilişki nasıl bir iletişim şekliyle devam ettirilir bilmiyorduk. Acemiydik. Yalpalayıp düşüyorduk. Kaldıranlar olduğu gibi güçlü bir tekme atarak üstümüze basıp yürüyenler de oluyordu. Anadolu’dan dökülüp gelmiştik. Köyümüzdeki insan sayısıyla sınırlıydı tanıdıklarımız. Onlardan büyük olanları emmi, dayı idi. Kadınsa hala ya da teyze. Küçüklerimize zaten şefkat …
GÖRÜR görmez böyle dedi. Ne güzel bir dua ne hoş bir niyaz ve ne kadar yüz güldürücü bir temenniydi bu. Belli ki, çok özlemişti. İçi içine sığmayıp dışarıya taşıyordu. Gözlerinden ışık saçıyordu. Kenardan yürümeye gerek yok. Saklanmak anlamsız. O zaman itiraf edeyim bende özlemiştim. … ONU ne vakit görsem çiçekler açardı içimde zaten. İlk baharım …