EVET, bir rüyaydı. Hakikat gibi bir rüya. Berrak. Tertemiz. Kalbin en güzel yerine papatyalardan serilmiş bir minder etrafında anne baba dâhil tüm sevdikleriniz var. Bir de en sevdiğiniz. Kanatlanıyoruz. Azıcık utangaç, biraz mahcup, çokça sevinçli ama mestur bir biçimde. Örtülü sevinçler, kontrol edilen coşkular, sınırları çizilen heyecanlar değil mi biraz da bizi biz yapan. Bir …
DERSİMİZ bu diyerek söze girdi. Çiçekler içindeydi. Bir yanı papatya, diğer yanı erguvan ön tarafı da yaseminlerle süslenmişti. Bu kadar güzelliğin içinde dersimizin kaynama noktası olmasına şaşırdım. Oysa tabiattan konuşabilirdik, rüzgârdan, sudan, şiirden, musikiden. Ben böyle düşünsem de o devam etti cümlelerine aynı minvalde. Kurutmayın içinizi. Tabiat uyanmış, her yer rengârenk olmuş, gözlerinizin önüne dahası …