NE zaman içime yönelsem zihnim bana bir yoğunluktan bahsediyor. Ama benim durumum tam bu değil. Bitmeyen, tükenmeyen bir meşgale… Ustama sordum. Teyit etti beni. Kesret de denebilir buna dedi. Diğer adıyla çokluk. Çokluk boğabilir insanı. Yorar. Bunaltır. Görmen gerekenleri ıskalayabilirsin. Vakti geçirilen herşey insana sıkıntı olarak döner. İlave telaş getirir en basitinden. Bu da çokluğa …
HEP düşlerimizi konuşacak değiliz elbette… Sorgulamalarımız da olmalı. Herkesten evvel kendi yakamızı yine kendimiz tutmalı ve bir sorgulama çemberinden geçirmeliyiz kendimizi. Sarsıcı olabilir bu gayretimiz ama asla yıkıcı değildir. Hatta onarıcıdır bile diyebiliriz. Doğru yapılabildiğinde bir nevi kendimizi inşa çalışması yerine geçebilir. Biz kimiz? Kimi seviyoruz? Ne kadar seviliyoruz? Yolumuz nedir? Menzilimiz hangi istikamette? Yoldaşlarımız …