ZAMAN değişebilir ama acı değişmez. Biz değişiriz. Gelişiriz. Yaş ilerler, vakit geçer, bilgiler artar, tecrübeler birikir… Severiz. Seviliriz. Hasretin kıskacında yanar vuslatın deminde can buluruz. Her şey olabilir. Bunların tümü mümkün. Ve zaten olmakta… Bir tek acı değişmez. Hafifleyebilir, unutulmaya yüz tutmuş bile olabilir. Ama değişmez. Acı, acıdır. Peki, acıya nasıl meydan okunur o zaman …
EVET, bize düşman gerekmez. Çünkü düşmanlık gütmeleri için dostlarımız bize yeter. Bu hep böyle olmuştur. Zarar dışarıdan değil içeriden gelir. Taşlamalar, haşlamalar hariçten değil dahildendir. Yakınlarımızdandır. Yâren bellediklerimizdendir. Ölümcül suçlamalar, ithamlar, yergiler hep yakınımızdan zuhur eder. Onun için bize düşman gerekmez. Tarihimize baktığımızda bu hususta çokça örneğe rastlarız. Kimine dinsiz denilir, kimine zındık, kimine şu, …