EVET, bize düşman gerekmez.
Çünkü düşmanlık gütmeleri için dostlarımız bize yeter.
Bu hep böyle olmuştur.
Zarar dışarıdan değil içeriden gelir. Taşlamalar, haşlamalar hariçten değil dahildendir.
Yakınlarımızdandır.
Yâren bellediklerimizdendir.
Ölümcül suçlamalar, ithamlar, yergiler hep yakınımızdan zuhur eder.
Onun için bize düşman gerekmez.
Tarihimize baktığımızda bu hususta çokça örneğe rastlarız.
Kimine dinsiz denilir, kimine zındık, kimine şu, kimine bu…
Eğer bir kültür kümesine yakınlık hissedip oradan besleniyorsanız “Bizden değildir” denmesi bile fazlasıyla yeterlidir.
Zarar verilmek istenen için başka bahaneler mebzul miktarda üretilebilir.
Bundan kaçınmak isteyenler gördüğü yanlışa yanlış deme cesareti gösteremez ve bu döngü böyle devam edip gider.
Evet, bize düşman gerekmez.
Zira düşmandan daha acımasız dostlarımız her zaman bulunur.
Fitneye düşer, kıskançlığına galebe çalamaz, rekabet duygusunu yenemez ve olan olur.
Yarış daha iyi olma yarışı değildir çünkü.
Daha iyi görünme ve bilinme hissinin yenilemezliğidir.
Bize düşman gerekmez.
Neden mi?
Kendi engizisyonumuzu kendimiz kurarız da ondan.
24.12.2020