GÖNLÜNDEN düşürmezdi hiç ama bazı zamanlar var ki gelir diline de yerleşirdi.
Bir müddet bu böyle devam ederdi.
Sonra bir çekilme yaşanırdı.
Unutma sanırdım bunu, değilmiş meğer.
Sordum da söylemişti.
Gönül unutmaz evlat demişti, hiç unutur mu?
Bazen sevdiğini daha fazla dile vermek istemez. Tekrar çeker gönlüne.
Çeker ki; dinlensin, demlensin. Yeni tomurcuklar versin. Baharı giyinsin, çiçekler kuşansın.
Önceleri torunundan bahsediyor sanırdım. Torunları da merak etmiş “Elif”i ve sonunda sormuşlar.
Anlatmış o da. Zamanıdır diye dün bize de anlattı.
Evet, o bir torundur diye başladı söze. Hem de ne torun.
Torunların en kıymetlisi. Şahikası.
Tüm torunlar o torundan kıymet alırlar. Gönenirler.
İsim değildir. Mânâdır.
Bize elif nedir öğretendir. Tüm dünyaya belletendir, sadece bize değil. Onunla öğrendik elif gibi dik durmayı.
Hak namına hakikati temsil etmenin bir elif duruşu oluşunu o bize gösterdi.
Diliyle değil, haliyle anlattı.
Elif; mazlum olmak demektir.
Elif; zalime karşı kıyamdır. Hayır demektir.
Elif; dönmemektir.
Elif; ardına bakmamaktır kim var diye, yolu sürmektir, davayı gütmektir. Hedefe kilitlenmek ve yürümektir ona doğru her zorluğu aşarak.
Elif; vazgeçiricilerin telkinlerine en küçük bir pâye vermemektir.
Elif; acıyı tatmaktır, başkaları tatmasın diye. Yüklenmektir yükleri, dertleri, belaları…
Elif; aldığın yaraları yara saymamaktır. Yâr olduğun bilmektir.
Elif; hattatların kamışından çıkan bir estetik değildir sadece. Hayatın estetiğidir, hakikatin nakşıdır yüreklere yazılan.
Elif; dedeyi bilmektir. Babayı bilmektir. Canını onların canı için yere sermektir.
Elif; mızrağın darbeleridir.
Elif; susuz olup susamamaktır. Başkalarının gönüllerine aşk suyu vermektir.
Elif; çift tarafı kesen kılıçtır, şerri her an deviren.
Elif; zülfikardır.
Elif; dostluktur, ülfettir, olgunluktur.
Elif; hizadır, hizalanmaktır, hizalamaktır.
Elif; birliktir, dirliktir, tevhiddir.
Elif; Kerbala’dır .
Elif; Hazreti Hüseyin’dir.
Nefeslerimizi tutmuş dinliyorduk. Ne kadar devam etti bu sohbet bilmiyorum. Zaman zaman içinde açılmış bizler içinde seyahat etmiştik.
En son Elif aşktır dedi. O hep kalbimizde canlı durmalıdır.
İçimizdeki Elif’i ölmüşse eğer bu bizim öldüğümüz içindir. Canlı tutun içinizdeki Elif’i.
Onu zalime vurdurmayın. Zalim olup kendiniz de vurmayın.
Masumluğunuz bununla mümkün. Gönlünüzdeki Hazreti Hüseyin sevgisi hep canlı kalsın. Ruhunuzda aşkı, diliniz de sözü, gözünüzde Kerbela’nın yaşı olsun.
Gönlün diri kalışı bu yaşın kurumaması ile mümkündür.
Kurutmayın. Kuruyan, kurur.
Son sözler hem bir nasihat hem de bir emirdi. Eyvallah efendim dedim, eyvallah.
Ey gönlümün kıyamı, ey ruhumun dik duruşu, ey dilimin matemli tınısı, ey gözümün yaşı.
Rahmet sana, minnet sana.
17.09.2018