GÖRÜR görmez böyle dedi. Belli ki, çok özlemişti. İtiraf edeyim bende özlemiştim.
Onu ne vakit görsem çiçekler açardı içimde zaten. Bunu biliyor muydu acaba?
Sormak mı dediniz? Hayır, buna cesaret edemem. Cüret olur ayrıca benim için.
Eğer bunu yapabilseydim şöyle derdim.
Ben seni düşündüğümde bile çiçekler açıyorum. Tomurcuklanıyor dallarım. Hayat suyu yürüyor damarlarımda.
Gözlerim aydınlanıyor biliyor musun? Yüreğim bayram neşesiyle halaya kalkıyor. Bir bakışın bin nakış halinde yüreğime işliyor desenler halinde.
Ya seslenişin? Çiçekler değil sadece baharlar getiriyor yüreğime.
Diyemedim bunları, ama her söz dil ile mi söylenir? Hayır. O hepsini hissediyor sanki. Ya da bana öyle geliyor, bilmiyorum.
Biriktirdim bende diyemediklerimi. Belki bir gün hepsini toptan söyleyiveririm. Çiçekler açtı yüreğimde biliyor musun derim. Biliyorum der. Bir kez daha çiçekler açsın cümlesini duyarsam bir cevabım olacak açıktan.
Amin.
25.03.2019