EVET, sığındım ama sığıntı değilim. Orası benim sekine merkezimdir. Sükûnet bulduğum, kendimi güvende hissettiğim, huzuru yudumladığım yer.
Geçmesin zaman, dursun vakitler diye niyaz ettiğim mekân.
Hep olmak istediğim, çıkarsam üşüdüğüm, titreyişlerle yeniden avdet ettiğim sığınağım…
Eskiler güvenlik kaygısı, can derdi yaşadıklarında kendilerini emniyete almak için bir ulunun türbesini mekân tutarlarmış. İlişilmezmiş.
Bende öyle yapıyorum. Ne zaman dünya bunaltsa, hâdiselerin tazyiki altında kalsam, biraz sükûnet, ah biraz sükûnet dediğimde ilk olarak kalbin aklıma geliyor.
Ve gelip oraya sığınıyorum.
İyi de yapıyorum.
Benim en güvenli limanımdır orası, biliyorum.
İnsanın sığınılacak bir kalp bulması, oraya mihman olması ne güzel.
Sığındım kalbine, sığdım kalbine…
23.03.2019