SEN HÂLÂ SEN MİSİN?

UĞUR CANBOLAT

MİNİCİK gözlerin vardı ışıltıyla bakan…

Sen büyüdün, gözlerin de büyüdü…

Evet, tüm dünyanın bütün coşkusu ve renkleriyle sığdığı o gözlerin büyüdü…

Kalbin de tabi…

Ama…

Sen hâlâ sensin…

Ve…

Ben hâlâ benim.

Seni bana, beni sana bağlayan tam bu işte.

SEHERDE kuşların cıvıldaşmalarını dinlemeyi çok severdin.

İçeriye titreten soğuğun girmesine aldırış etmeden onlara yem verirdin.

Şimdi yine nerede bir kuş görsen sağa sola seken, geçip gidemezsin.

Durursun.

Önce dikkatlice inceler, gözlerinle sevgiden hâleler hâlinde ışıltılar gönderirsin.

Ve yine minik ellerinle yemlersin onları.

Sen hâlâ sensin…

Ve…

Ben hâlâ benim.

Seni bana, beni sana bağlayan tam bu işte.

SABAH ezanları nasıl da alırdı bizi bizden.

Hiç bitsin istemezdik.

Müezzinler sana kalsa minarelerden hiç inmemeliydi…

Hele de sabahları.

Karşılıklı okunan ezanlar beni okuyor derdin, bununla yetinmez okumak ne demek dokuyor derdin.

Bu tutkun yine devam ediyor.

Hangi sabah ezanı senin kulağında tıkalı kaldı ki…

Hepsi vakti vaktine gönlünden geçti.

Yine öylesin.

Sen hâlâ sensin…

Ve…

Ben hâlâ benim.

Seni bana, beni sana bağlayan tam bu işte.

GELİNCİKLERİ severdin.

Papatyalara meftun idin.

Güllere ayrı bir yerinde dururdu kalbinin…

Sokakta çiçek satıcıları o sebeple en çok sevdiğin esnaflar hâlâ…

Selam vermeden geçsen yüreğin yangın yerine dönerdi.

Geçenlerde telaşla selam veremeden hızlıca geçtiğin için ne çok üzülmüş, kahırlanmıştın.

Borçlu hissediyordun kendini.

Demek ki, değişmemişsin.

Sen hâlâ sensin…

Ve…

Ben hâlâ benim.

Seni bana, beni sana bağlayan tam bu işte.

KİMSENİN aynı kalamadığı, kötülüklere bulandığı şu dünyada iyiliklerini muhafaza edip büyütebilmek ne büyük bir nimet.

Şükredilmesi gereken ne büyük bir lütuf.

Çevremize baktığımızda görüyoruz ki, çoğu kimse aynı kalamamış.

İyiliklerini kötülüklerle takas etmişler.

Hoşgörüler yerini horgörüye bırakmış.

Kimse kimseyi tanıyamıyor artık.

Dahası da var.

Kimse kendini tanıyamıyor…

Dönüşümler hızlı ve baş döndürücü ne yazık ki…

Ama sen öyle misin?

Değilsin.

Sen hâlâ sensin…

Ve…

Ben hâlâ benim.

Seni bana, beni sana bağlayan tam bu işte.

Sen hâlâ sen misin sorusunu sormaya mecbur kalmamak ne güzel.

Ya Selâm!

12.10.2022

https://www.istiklal.com.tr/kose-yazisi/sen-hala-sen-misin/716553

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir