ŞAŞIRDIM tabi ve anlayamadığımı söyledim. Yükün dedim, yükün kaç kilo diyerek devam etti sözüne.
Bilmiyorum dedim.
Demek bilemeyeceğin kadar çok yük var üzerinde. Bu yükle yol yürünmez imanım. Bu kadar fazla şey taşınmaz. Bu tarzda hayat yaşanmaz. Azaplar içinde kalırsın. Hele bir de bu yüke kendini mecbur ve memur gibi görürsen dahası bundan beslenmeye başlamışsan durum daha da fenadır.
Yüklerini gözden geçir, ayıkla. Dürüst ol bunu yaparken. Göreceksin ki, bunların çoğu gereksiz.
Bunları belirli bir sistem içinde bırakmayı dene ve hafifle. Öten kuşları duy, suyun sesini işit, sabah güneşi selamla, rüzgâra bırak saçlarını. Yaşamaya başla.
En çok geçmişin yükü yorar insanı. Sana yüklenenleri kabul etmen ve gönüllü yüklendiklerin tıkar seni.
Aç tıkanıklıklarını. Temiz hava girsin içine.
Affedemediklerini düşün mesela. Bir liste yap. Duygu yüklerini hesap et. Sonra da tek tek çiz üstlerini… Kurtul dünün çengellerinden. Her insanın yükü kendine yeter zaten başka yükleri taşımaya gönüllü olma.
Sor kendine her gün, yüküm kaç kilo diye. Taşıyabileceğin kadarına karar ver. Fazlasını dök denize gitsin dedi.
Gitsin dedim bende, gitsin.
11.06.2019