DİKKAT önemli elbette… Odak noktamız nereye ve ne kadar sorusu hepimizi ilgilendiren bir mesele.
Daha da mühimi ise şu; bütüne dikkat.
Her birimiz parçaya ait özel hassasiyetler geliştirmiş olabiliriz. Kimimiz şu kültür konusuna, bazımız bu sosyal hadiseye, ötekimiz bir başka dini davranışa odaklanmışız. Sadece ve sadece o kısmına yönelmişiz. Bununla da yetinmeyerek herkesi kendi odağımıza davet eder olmuşuz. Bu da elbette bizi tatmin etmediğinden bizim odak noktamıza kilitlenmeyenleri şu veya bu şekilde eleştirmeye başlamış yanlışa saplandıklarını söylemeye başlamışız.
Olması gereken bu mudur gerçekten? Doğrusu bu mudur?
Bizlerin parçaya değil bütüne yönelik ciddi bir dikkatimizin olması gerekmiyor mu? Parçaya odaklanmanın ayrıştırıcı bir nitelik taşıdığını düşünemiyor muyuz? Bizleri bütüne değil de parçaya odaklanmaya teşvik edenlerin buradan bir çıkarları yok mudur?
Fahr-i Kâinat Efendimizin insani ve dini görevlerin tümüne aynı anda yönelmesinin bizler için bir manası yok mudur?
Giderek sadece kendi yaptığını özel ve önemli gören bir anlayışın ağırlık kazanması düşündürücü. Kendi meslek ve meşrebini baz alarak bakmak başka anlayış ve neşeleri yok ya da küçük görmek bizi bütüne ulaşmaktan alıkoyuyor sanki.
Parçaya ve bütüne dikkat konusunu bir kere daha gözden geçirmeliyiz.
11.06.2019