EVET, bir gece hecelemesi bu, gündüz de devam eden…
Gecenin siyah zülüflerini tel tel edip kelimelere bağlarım. Her bir tele tutunmuş olan bu harfler bir sevda ahengiyle yan yana dizilirler.
Hece olurlar, kelimeler üretmek için… Durmazlar burada. Henüz hikâyenin başındadırlar.
Heyecan kalbi ağıza getirir. Getirir de kelimeler iç devinime girerler.
Bir uğultu başlar. Bir şehrayindir bu. Gönlün sokaklarında gezintiye çıkarlar.
Ses verirler.
Bu sesler mana halkaları oluşturur ardından.
Kandiller yanar zülüflerde kelimelerden… İçinde aşk iksiri bulunan fitile can verirler.
Aydınlanır ve aydınlatırlar.
Cümleler zuhura gelir.
Huzura gelir.
Huzur olur.
Adını deyiverirler gönlümün kulağına.
Ve işte o zaman aydınlanır karanlıklar. Şafak söker yürek ülkesinde. Zülüfler dinginleşir. Rüzgâr sessizliğe bürünür.
Heceler kelimelere, kelimeler cümlelere boğun eğer baş keserler.
Kendime uyanırım işte o demde…
Dilimde geceden kalan hecelerle…
Ve gün boyu devam eder hecelemeler… Günü geceye yine böyle bağlarım.
Ağlarım.
Dindirir ağlarımı ağlamalarım.
Yeni bir sabaha yine böyle kavuşurum. Hecelerle…
Bir gece hecelemesi bu, gündüz de devam eden.
Ah heceler…
Gece inleyişlerime tercüman olan heceler.
Var olun siz.
16.11.2018