KUSURLARININ SONUÇLARI
KOCA bir Ramazan ayı geçmişti. Öncesindeki iki mübarek ayı da hariçte tutmamak gerek aslında. Dolayısıyla dolu dolu üç tam ay geride kalmıştı. Bu süre zarfında utanarak itiraf etmeliyim ki, yanına ne uğrayabilmiş ne de başka bir vasıta ile hatırını sorabilmiştim. Hakkında aldığım iyi haberlerle yetinmiştim.
Önceki gün gidebildim ziyaretine. Dünyanın yükü omuzlarını çökertmişti. Dik yürüyemiyordu artık. Tuttum elinden hadi gezelim biraz dedim. İtiraz etmedi. Dinlene dinlene yürüdük. Çay demini almıştır herhalde deyince mesajı anladım. Yanı başımızdaki çay bahçesine oturduk.
Bakıştık. Susuştuk. Çekmedik gözlerimizi birbirinden. Neden sonra ilk cümle geldi.
Çıkış yaptın mı?
Anlamaz gözlerle bakınca açtı biraz daha cümlesini. Birikmiş olan kusurlarının sonuçlarından kurtuldun mu? Onlardan geri dönüp yerini değiştirdin mi?
Bu geçmiş günahlarından tövbe edip kurtuldun mu demekti tamı tamına. Küçük çapta bir şok olma durumuydu yaşadığım. Bu konu ancak bu kadar zarif ifade edilebilirdi. Devam etti.
Bu çıkıştır imanım dedi, çıkış.
Ramazandan çıkış, kusurlardan, biriktirilmiş yanlış algılardan, oluşturulmuş çarpıtılan şablonlardan çıkıştır. Eğer bunu başardınsa bu yükselen bir çıkıştır dedi.
Utandım ve sessizce inşallah diyebildim sadece.
07.06.2019