HAVA sadece aldığımız nefes değildir.
Ruhumuzu da havalandıran havalar vardır…
Mayaların yüreğimizi döne dolaşa mayalaması gibi…
İnce sesle söylenmesi gereken âşık havasına ‘Şahnazı’ deniyor.
Duyup geçilemeyen, oturup dinlenilmesi gereken bir hava…
Çoğalmak için, büyümek için mayalanmak gerek…
Dost dilinden çoğaltılmak, sevgi ile olur.
Okunan ‘Şahnazı’ ile olur.
Sakinlik öyle gelir.
Gam öyle alınır.
Dahası elem, keder ancak böyle boğulabilir.
Bize ‘Şahnazı’ gerek.
Bize, bizi çoğaltan havalar gerek, boğan değil.
Kederler mi çoğaldı? Sırtını yüreği ile beraber dönenler mi oldu?
Olur, olmaz sözler mi yürürlüğe sokuldu?
Dert etme. ‘Şahnazı’ boşuna mı var?
‘Şahnazı’ mütevazı seslenir.
İnce sesle söylenir.
Kısık okumak iyi de gelir.
Bir daha dinlersin, yetmezse bir daha…
Yeter ki, mütevazı ol ve kalbini aç.
Şahı bil, nazı belle.
Niyazı öğren.
Aşkı talim et.
Birde şu var: ‘Şahnazı’ sadece sevmeyi bilenler ve sadıklar duyabilirmiş.
23.10.2017