İNSAN İKİ DAĞIN ARASINDA KALIR ÇOĞU DEFA…
En çok da âşıklar…
Onların gönülleri yangın yeri gibidir.
Küçücük bir dokunuş onları munisleştirir. Küçük bir söz dokunuşu onların yüreklerini kilim gibi dokur da kedi gibi kendi tenhalarında kıvrılır yatarlar.
Öyle masum, öyle iç yakıcı…
Sevme ve sevmeme ikilemini bize en güzel Karacaoğlan dile getirir ve şöyle seslenir:
“Güzel sevme derler, nasıl sevmeyim?
Sevsem öldürürler, sevmesem öldüm.”
Zordur tercihler…
Sevmelerden uzak iklimlerde yaşayanlara âşık denir mi ki?!
27.04.2017