NEREYE gidiyorsun diye soranlara yağmura durmaya derdi. Gün günlük güneşlik iken üstelik. Onun için durum değişmiyordu. O hep yağmura duruyordu.
Bunu nasıl mı yapıyordu derseniz bilmiyorum inanın. Ama öyle diyordu.
Ben inanıyorum. Öyle diyorsa öyledir. Tersini asla düşünmem.
Kim bilir herkesin yağmuru farklıdır belki…
Sizin ki başka, benim ki ayrı.
Belki de merhametin, şefkatin dünyamızdan tasını tarağını toplayıp gitmesine kendince bir işarette bulunuyordu. Olabilir.
Eğer böyleyse bu yağmura hepimizin durması gerekir. Koşması gerekir. Hatta o yağmurdan bir lahza ayrılmamamız icap ediyor.
Yağmur ki, dışımızı değil sadece içimizi de yıkar.
Yağmur ki, ilkin kalbimize yağar.
Ayıp olmayacaksa eğer hadi yağmura durmaya gidiyoruz diyeceğim.
22.10.2019