HER ŞEY biz yaşarken oluyor… Kaçırdıklarımız da yakaladıklarımızda.
Acı da böyle sevinçte.
Yaşarken duymalıyız hayatın çağrısını. Gecikmeli işitmeler fayda vermiyor bize. Sadece ardımızda bıraktığımız bir yankı, o kadar.
Yaşarken duyulmayan sesler öte tarafta duyulur mu dersiniz?
Hayatın bu yakasında ruhumuzun hissetmediği titreşimler diğer yaka da duyumsanabilir mi hiç?
Yaşarken duymalıyız kalbimizin sesini.
Onun çağrısına kulak kesilmeliyiz. Aksi takdirde her şey için çok geç olacak.
Telafisi asla mümkün olmayacak.
Zaman varken yapmalıyız bunu.
Hemen şimdi, durmak hatadır. Kayıptır.
Yaşarken istekli olmazsak kalbimizin iyicil fısıldayışlarına terk edecek bizi.
O da bizi duymayacak.
Ve bizim bir mazeretimiz de bulunmayacak.
Yaşarken duyulmayan ses bizim sesimize ses vermeyecek.
Duyan, duyulur zira.
22.06.2020