ÇOĞU DEFA böyledir hayat. Bir söze, bir oluşa, bir hatıraya, bir gülüşe takılır kalırsın.
Bir gülüşe takıldığım çok olmuştur.
Aradan yıllar geçse de o gülüş gönlümün en güzel manzarası olarak bana tebessüm edip durur. Hayatın dağdağaları arasında sıkıştığımda o gülüşe tutunurum.
Bir sevinç kaplar içimi yeniden. Çocuklaşırım. Şımarırım. Haşarı davranışlar gösteririm.
Sevinçlerimize sahip çıkmalıyız. Geçip gitmezler bazı sevinçler. Uzaklara gittiğini, silikleştiğini, netliğini kaybettiğini sanırsın.
Yaman yanılırsın.
Sevinç kalbin merkezinde sevgi pompalamaya devam eder.
Hayata ne gülücükler, yeni heyecanlar katar.
Bir söze takılıp kaldığında olur. Çoğalır içinde kelimeler. Onu sana anlatan cümlelere dönüşüverirler zihninde.
Bir hatıra, bir dokunuş, bir dua, esenlik rüzgârı altında içilen bir çay. Telvesi konuşulan bir kahve.
Takılır kalırsın işte.
Sizi bilmem ama benim takılıp kalmak mı iyi geçip gitmek mi kestiremediğim de olur.
Kararımı veririm sonunda. Takılır kalırım. İyi gelir bana.
Elimi kalbime götürür severim, sevincim derim, tebessümüm derim, gülüşüm derim.
O sevinç, o gülüş, o tebessüm o dokunuş nice zamandır benim olmuştur çünkü.
11.02.2019