BUNU çoğu defa hepimiz yapıyoruz. Birçok çirkin yönümüz var. Korkunç taraflarımız mevcut, her ne kadar gizlediğimizi sansak ve görmezden gelsek bile.
Bu konu üzerinde çevremde gözler yapıp üzerinde düşündüğüm bir zamandı. Ayrıntılara indikçe insanın ne kadar da ürkütücü olabileceğini şaşırarak görüyordum. Kötülükler içine bu denli battığımız halde nasıl rahat edebildiğimiz ve nasıl bir şey yokmuş gibi uyuyabildiğimizi açıklayamıyordum.
Yine böyle bir gündü. Eski tuttuğum notlara bakıyordum bir süre uzak kaldığım defterimde.
Ve unuttuğum bir cümle imdadıma yetişti: “Çirkin yönlerini mantığa dayandırarak vicdanını rahatlatır kötülüğü meslek edinenler…”
Nerede dinlediğimi hatırlayamadım, üzerinden epeyce vakit geçmişti zira. Ama cümle tazeydi ve üzerinde kafa yorduğum meseleyi açıklıyordu.
Düşünün bir kere, böyle mi yapmıyoruz? Hayır.
Yaptığımız her zulümde, gösterdiğimiz her kabalıkta, her can yakışımızda, her kalp kırıp döküşümüzde, her taşkınlığımızda yani tüm çirkin, incitici, tahrip edici davranışımızda konuya mutlaka kendimizce makul bir mazeret bulup mantık oyunlarına başvuruyoruz.
Bu yönde izahlarla kendimizi temize çıkarıp içimizi rahatlatıyoruz.
İkna edici olsa bile bu açıklamalar hakikati örtebilir mi? Hayır.
Hakikat aslında çıplaktır, apaçıktır.
Yeter ki, sen görmek iste.
18.03.2020