NASIL yani, zaten öyle değil mi diye tepki verdim.
Değilmiş meğer sadece öyle sanıyormuşum. Biraz eşelensek kim bilir daha ne kadar yanılgılarımız ortaya dökülecek.
Kendimizi tam ve mükemmel görmek gibi bir hastalığın pençesindeyiz çoğumuz. Bunun uzantısı olarak da düşüncelerimize sarsılmaz bir biçimde sahip çıkıyoruz. Kutsadığımız bile olabiliyor.
Oysa hata yapabilen varlıklarız. Tabiatımızda var bu. İnkâr neden o zaman? Cevabı bulunması gereken sorulardan biridir ve önemlidir.
İki gözünle gör ikazından sonra düşündüm bunları.
Bir gözün iyiliği, diğeri kötülüğü görmesin. İki gözün birden tek doğruyu görsün.
Bir yanın hayra meyyal iken öteki tarafın yanlışa yönelmesin. Buna mazeretler bulup işin içinden sıvışmaya çalışmasın.
Hem haram işleyip hem de hakikat nutku atma. Nefsini değil kendini akla.
Hem onu hem bunu idare etmeye daha ne kadar çalışacaksın? Biraz oradan biraz buradan ilkesini bırak artık.
İki görmek şaşılıktır. Tek gör. Teki gör.
Yalnız bunu iki gözünle birden, aynı anda gör.
26.08.2019