HERKES yaşayabilir zaman zaman. Bedene ait bir durumdur ve geçicidir. Hekimlerin önerileri işe yarar.
Burada bir problem yoktur.
Mesele nedir bilir misin? Asıl mesele aklen munkabız olmamaktır. Eğer aklen bir verimsizlik yaşıyorsan, muhakemende işe yaramazlık varsa bunun izale edilmesi daha zordur.
Küçük tavsiyelerle geçmez.
Dünyaya dar bakarsın. Bakış açın kısıtlı olur. Olayları okuyamazsın. Dahası zamanı okuyamazsın.
Yorum yeteneğinden mahrum kalırsın.
Bilgilerin olabilir. Ansiklopedik konuşmalar yapabilirsin. Belirli ölçülerde ilgi de görebilir. Ama hayata, hakikate dair bir sentezin yoktur.
Verilerden bir sonuç çıkmaz.
Bu tuğlalardan manevi varlığına ilişkin bir inşa faaliyetine girişemezsin.
Ya kalbin kabızlığı? En kötüsü de budur azizim, en kötüsü.
Duyuşun olmaz. Hislerin dumura uğramıştır. Merhamet gönlünden elini eteğini çekmiştir. Anlama ve anlamlandırma arayışın son bulmuştur.
İdrak yolların kapanmıştır.
İnsanlığa ait özellikler tasını tarağını toplayıp seni yalnız bırakmıştır.
Kalp kabızlığına uğrayanlar yâr sesi işitemezler.
Kalp kabızlığı yaşayanlar mânâ yoksunudurlar.
Büzüşmüş, duyumunu kaybetmiş bir kalp sineye yük olur.
Bereketsizdir bakışları, sözleri, dokunuşları…
Dahası çevresini de kuraklığa mahkûm ederler.
Sözü vardır; ama manasızdır.
Kalemi vardır; ama işlevsizdir.
Bakışı vardır; ama etkisizdir.
Dokunuşu vardır; ama enerjisizdir.
Hayatı vardır; ama yaşanmamıştır.
Ya kalbi açık, geniş, daralmamış, katılaşmamış olanlar öyle mi?
Onlar ışıktır. Işıltılıdır. Sükûnetlidir. Akışa tâbidir.
Sözü doyumsuz, bakışı diriltici, nefesi temizdir.
Söz onlara söylenir ve onlar tarafından ancak etkili olarak söylenebilir.
Muhabbet onlarla olur ancak…
Aklı ve kalbi kabızlarla muhabbet edilemez. Ziyan olur sözler.
Yere düşürürler.
Onlarla yapılan iş lakırdıdan öte değildir.
Demem ki; aklı kabız olmayanlarla oturup kalkmalı…
Kalbi kabız olmayanlarla dem tutmalı, sohbete oturmalı.
Kalbi kabızlarla hemhal olmak o hâle kendin içinde razı olmaktır.
28.04.2018