SİZ buna isterseniz aklıyla düşünmemek de diyebilirsiniz. Ya da gönlün çoraklaşması neticesi vicdanın duyulamayan sesine mukabil nefsin nara atışları…
İkisi de mümkün.
Adını farklı koysak bile netice değişmiyor. Öfke heyecanın atına bindiğinde şahlanıyor ve kişi neleri dağıttığının farkına varamıyor. Ne yazık ki, durum budur.
Oysa gönülden cereyanını alan heyecan insanı sonsuz baharların kıyısına getirir. Hayretten hayranlığa giden süreçte merhamet çiçekleri açtırır.
Bir ehl-i kalp, hilm akıllığın sebeplerindendir demişti de bir sohbetinde hemen not edivermiştim.
İlla da tercüme etmemiz gerekirse bu duruma yumuşak kalplilik, müsamaha ve selim bir düşünce sahibi olmak diyebiliriz.
Müsaadeniz olursa aynı muhabbetin devamında defterime girmiş bir kaç cümleyi daha paylaşmak isterim. Devedeki keneyi çıkarır gibi nefsi azgınlaştıran kene mesabesindeki olumsuz duygularını temizle ki, hilm sahibi olasın. Öfke ruh doğumunu yaşayamayarak çocukluk devrinde kalmış bir asabiyet halidir. Artık ergen/erkin yani iyiyi kötüden ayırabilecek bir güce sahip oldukları halde bunu başaramayanlar kinci nefs devesindeki keneyi çıkaramamak demektir.
Öfkenin heyecanına kaptıranlar hayatlarını kene ile birlikte yaşarlar.
Ve hep kaybederler.
Çevreleri boştur, içleri gibi. Yalnız yaşayıp yalnız ölürler.
Yıllar öncesinin notları ama ne kadar yeni ve ne kadar tanıdık…
01.07.2019