ANALARIMIZIN en güzel dualarından biriydi.
Babalarımız analarımızın bu niyazıyla uğurlanırdı. Sırlı bir yakarıştı.
Kazadan beladan uzak olmayı, hayırlı bir son dilemeyi içerirdi. Yolunun açık, işlerinin kolay, dönüşünün, kavuşmanın tehlikeden uzak bir biçimde güvenlik içinde olmasını ifade etmekti.
Sağlık ve esenlik dilemekti.
Muhteşem bir uğurlamaydı. Güle güle demenin daha anlamlısıydı.
Salim olmak korunmak manasına gelirdi dilimizde. Muhafaza edilmekti her türlü şerden ve şerlilerden.
Emin olmaktı. Selam üzere olmaktı.
Bu sebeple de Türk denizciliğinin en önemli hayır dileği idi dillerinden düşmeyen. Zira dünyanın en riskli, tehlikeli mesleği idi.
Selamette olan huzur içinde olan demekti.
Düşünüyorum da analarımız bir kelimeye ne çok niyaz, ne çok dilek sıkıştırmışlar.
Sadece günlük, dünyevi taleplerle mi sınırlıydı bu münacat? Hayır.
İman selameti, ruhun selameti, gönlün selameti, vatanın, milletin selameti gibi çok hayati konuları da kapsardı.
Kısırlaşan kelime hazinemiz, sevdiklerimize bile birkaç cümleden fazla bir şey söyleyemeyişimiz elbette en acı hicranlarımızdandır. Telafisi imkânsız kederimizdir.
Derim ki; biz yine de annelerimize kulak verelim. Onların dualı dillerine gönlümüzü açalım. Sanırım başka türlü selamette olmamız zor olacak.
19.02.2020