GURURA ne gerek var. Kibre ne hacet?
Çok farkımız yok esasında.
Senin de benim de hem aydınlık yanlarımız var hem de karanlık.
Aynı ayın parçasıyız.
Biraz aydınlık, biraz karanlık.
Değişkenlikler yanıltmamalı bizi…
Hilal iken beni farklı görme, dolunay vaktinde üstten bakma bana.
Bende de oluyor o haller.
Kimi zaman birilerine iyiyim bazı vakitler de kötü.
Hatta kötünün de kötüsü.
Sende öylesin.
Yok, bir farkımız.
Öz inancımızı, öz fikirlerimizi, öz değerlerimizi tamamıyla bulmadığımız müddetçe bu böyle olacak.
Med cezirler şeklinde kabarıp taşmalarımız, coşup dökülmelerimiz azalmayacak.
Ruhumuzun parçalanmışlıklarını bütünlemedikçe bir yanımız karanlık kalacak.
Günahı irtikâp eden de biziz sevabı işleyende…
Doğruyu dillendiren yine biziz yanlışa düşende…
Aynı ayın parçasıyız.
Biraz karanlık, biraz aydınlık…
O halde kendimizi altın başkalarını teneke görmekten vazgeçmeliyiz.
Kuluz ve kusurluyuz.
Kendisi böyle iken başkalarını kınamak yakışık alır mı hiç?
03.12.2020