ZEHİRLENMEK her zaman bedene ait bir şey değildir. Kişiliğimiz de zehirlenir.
Aslında en çok zehri buradan alırız.
Bu sebeple dün şöyle davranırken bugün böyle davranırız. Bu değişikliklerle yüzleşmemek içinse pek çok mazerete bularak buna yapışırız. Daha da ötesine gider rasyonelleştiririz.
Bir dostumla bu konuları müzakere ederken “Kendini tarif kişinin kendisini zehirlemesidir” demişti.
Hak verdim. Öyledir gerçekten.
Genellikle bu tarifler bir nevi kişinin kendine yaptığı güzellemeler olduğu için ego zehirlenmesi manasına gelir.
“Ben çok hassasım, ben çok kırılganım, ben çok bilgiliyim, ben çok hünerliyim, ben çok güzelim, ben çok başarılıyım, ben çok iyi yazarım, ben çok iyi hatibim, ben çok iyi şairim, ben çok iyi anne/babayım, ben çok etkili görevler yapıyorum, ben çok dost sahibi birisiyim” gibi benzeri tüm tarif etme girişimleri insanı içten içe çökerten öldürücü zehirlerdir.
Güç gösterisi yıkılmışlığın işaretidir.
Kendini izah etme ihtiyacı yetersizlik ve alttan alta belki de değersizlik göstergesidir.
Bizi kurtaracak olan kul olduğumuz bilincinde kalmak ve sürekli bunun gereğini ifa edebilmektir.
Hz. Peygamber bile Resul oluşundan önce kulluğuna bu kadar vurgu yaparken bizlerin başka hususlarla kendimizi tarif etme gafletimiz nasıl izah edilebilir ki?
Tekrar edelim; kendini tarif, kendini zehirlemektir. 28.11.2019